Właśnie zakończyliśmy cykl konferencji z dydaktykami nauczającymi w całej Polsce, które odbywały się w ramach projektu #takjakbynigdynasniebylo „Akcja Reinhard”. Nasze spotkania miały miejsce w Warszawie, Lublinie, Kielcach i Przemyślu. W związku z nimi przyszedł czas refleksji nad materią dotykaną w projekcie .
To właśnie cztery przeprowadzone konferencje stworzyły przestrzeń do wspólnego i otwartego dialogu, zapoczątkowały dziesiątki rozmów, a w swym efekcie skłoniły przemyśleń:

„Akcja Reinhard” była skutecznie przeprowadzonym zamachem na rzeczywistość kulturalno-społeczną ówczesnej Polski. W efekcie doprowadziła do całkowitej anihilacji wielokulturowego świata Rzeczpospolitej. Świata, który Polacy i Żydzi budowali przez stulecia swojej współegzystencji. Pozostawiając nas z mglistym wyobrażeniem o tym jak bogatym i różnorodnym społeczeństwem moglibyśmy być współcześnie, gdyby nie bestialskie działania nazistów sprzed dekad.

Nauczanie o zagładzie jest niezwykle trudne, jednak również bardzo potrzebne. Wytworzenie w najmłodszych aparatu poznawczego pomagającego identyfikować czym jest zło zbudowane na ksenofobii i nienawiści, może wytworzyć w młodzieży wrażliwość, która rozpozna objawy i zalążki problemu na ich wczesnym etapie. Tym samym nie pozwalając powtórzyć się historii.

Formuła organizacji konferencji przy udziale gremium eksperckiego tworzy nowe perspektywy rozwoju dla dydaktyków. Głos ludzi związanych z edukacją, prezentujących nowatorskie i alternatywne metody nauczania o historii jest inspirującym punktem wyjścia dla nauczycieli biorących udział w spotkaniach. Nie tylko w dotychczas obranej ścieżce edukacyjnej, ale również w rozwadze dotyczącej samej misji nauczania.

Film dokumentalny „Akcji Reinhard” w reżyserii Michała Szymanowicza, jest medium wyzwalającym niezwykle silne emocje u odbiorców. Szczególnie osobiste świadectwa uczestników wydarzeń, które rezonują z publiką na bardzo osobistym poziomie. Ważną częścią warsztatu filmowego Szymanowicza jest nie epatowanie okrucieństwem w prowadzonej narracji, co przekłada się możliwość pracy z utworem audiowizualnym wśród młodych odbiorców.

Formuła projektu zintegrowanego, opartego o: film, scenariusze lekcji i album, daje możliwość dotarcia do szerokiego i zróżnicowanego grona odbiorców. Przy użyciu różnych mediów może dotknąć różne aspekty „Akcji Reinhard”, niekoniecznie przekładalnych na język pojedynczego narzędzia. Dzięki zdywersyfikowanym zestawowi materiałów, opartych o różne typy narracji, można zwiększyć poziom merytoryki i empatii zawarty w prezentowanych treściach. Jest to o tyle istotne, że mówimy o zagadnieniach takich jak: tragedia ofiar, losy i powinność ocalałych, bohaterstwo w czasach wojny, niszczenie kultury, ale także o oddziaływaniu na relacje Polsko-Żydowskie we współczesności.

Na zakończenie pozostaje dodać tylko słowa Pana Alberta Stankowskiego Dyrektora Muzeum Getta Warszawskiego, dotyczące właśnie materiałów dotykających tych wszystkich wydarzeń;